De Stam COSYNSHet doel dat wij met deze site nastreven is ons nakomelingschap in kennis te stellen met hun voorvaders en zich te vergewissen dat diegenen die ons voorgingen in onze gedachten blijven. Wij hopen dat onze inspanningen U zullen boeien en onze tijdgenoten en hun nakomelingen zal plezieren. Het is de belangstelling waard om te weten dat, niettegenstaande de verschillende spellingswijzen van de naam door de generaties heen, de uitspraak ervan na al deze jaren bijna niet is veranderd. Naar aanleiding van de uitspraak van de naam, merken wij dat ondanks de verscheidenheid van de spellingen, met uitzondering van de Nederlandstalige regio's – waarvan wij de bijzonderheden verder nauwkeurig zullen bekijken – wordt de naam meestal in alle gebieden algemeen uitgesproken naar zijn oorspronkelijke spelling 'Cosyns' ; de 'y' uitgesproken als 'ens' zoals in het woord 'Mens'. De naam, zoals wij hem vandaag de dag uitspreken en zoals hij in de laatste eeuwen uitgesproken is geweest sinds hij volgens verschillende Franse bronnen, vanuit het Baskenland kwam, gelegen in de Pyreneeën tussen Spanje en Frankrijk, komt niet overeen met de taalkundige regels van alle gangbare talen. Deze Baskische bevolking sprak waarschijnlijk geen andere taal totdat ze zich hebben gehuisvest in vreemde noordelijke landen. Aldus vermengden ze zich eerst met de Fransen en veel later met de Nederlanders, dus is het begrijpelijk dat, met dit Frans, Nederlands en Engels, hun namen zoveel verschillende spellingswijzen kregen. Volgens verscheidene Britse genealogen ontmoet onze naam zichzelf in de Britse eilanden vanaf het jaar 1066, datum van 'the Santlache Battle' in de buurt van Hastings en onze vroegere aanwezigheid in normandie bewijst. Door een specifieke historische link met de Nederlanders is er één specifieke spellingswijze – en uitspraak – die nader verklaard moet worden. Holland bood, in de laatste helft van de 16e eeuw, het meest open toevluchtsoord van heel Europa voor de godsdienstverdrukte. Niet enkel hierdoor, maar ook omdat het 'snel te bereiken was', zochten Hugenoten uit alle delen van Zuid Europese landen in Nederland een schuilplaats. Ze verbleven daar voornamelijk in het gebied gelegen tussen Utrecht en Hilversum, alvorens te immigreren naar Amerika, in de hoop op betere dagen. Vaak stellen mensen zich vragen over deze Nederlandse eigenaardigheid en willen wat meer weten over het ontstaan van de twee puntjes boven de letter 'y'. De uitleg hiervoor is te vinden in de geboorte van de Nederlandse taal in de eerste helft van de 16e eeuw in Holland – dat Nederland werd in 1579 – en wiens ontwikkeling zich op meerdere decennia verspreidde vanaf deze periode. Onder de invloed van de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC), die een constante behoefte h ad aan een gemeenschappelijke geschreven bestuurstaal om deze gigantische multinationaal te leiden, in plaats van verschillende oude lokale talen (deze van de Hollandse voorzitters, van de Vlaamse zeelui, enz...) en de Duitstalige bankiers uit Hannover, ontmoetten rond 1620 prominente schrijvers zoals Hooft en Vondel alsook enkele grammatici in 'Letterkunstige Vergadering', aangaande de vorm en regels waaraan de nieuwe standaardtaal moest voldoen. Deze taal moest ook worden gebruikt om deze nieuwgevormde staat te besturen, die samengesteld was uit een verzameling van provincies, die elk over hun eigen specifiek accent en/of dialect beschikten. De invloed van het Duits op het ABN is zeer groot geweest. Daarbij speelden langs de ene kant de Duitse immigranten in de Hollandse steden een grote rol en aan de andere kant de Duitse grammatica, woordenboeken, enz… die al op voorhand in grote schaal bestonden. Deze hadden een groot gezag in Nederland. Zeer boeiend is ook de bepaling van de uitspraak van dit nieuwe ABN. Sommigen waren niet te vinden voor het uitspreken van medeklinkers en woorden waarbij je je mond en gezicht in allerlei bochten moest wringen. Een 'w' uitgesproken met sterk bewegende lippen vonden onze taalontwikkelaars maar niets. Dus besloten ze de 'w' uit te spreken door de lippen zo weinig mogelijk te bewegen en zo dicht mogelijk bij de tanden te houden. De Nederlandse elite, die druk bezig was met de ontwikkeling van deze standaardtaal was het eens met deze nieuwe uitspraken. Maar wat ons het meest aangaat, zij plaatsten deze Duitse puntjes op hun oude Griekse Ypsilon. Deze bestaande moderne taal, sindsdien doorgaans 'Nederlands' genoemd, werd in België ingeburgerd in de tweede helft van de 19e eeuw als algemene standaardtaal voor de Vlaamstaligen in deze toen jonge staat. En ten slotte is de laatste ontwikkeling in het verhaal van deze Griekse 'y' even belangstellend om te weten ! Vanaf 1870, met de uitvinding van de typmachine, begonnen alle ABN-sprekende mensen de 'i' en de 'j' te gebruiken om de 'ÿ' over te brengen. Deze manier van doen werd een gewoonte en voortaan gebruikten ze de samenstelling van deze twee letters, in overeenstemming met de regels van de ABN-inzichten van Hooft en Vondel. Maar deze combinatie bleek daarna onmogelijk te begrijpen en uit te spreken door de grote meerderheid van andere wereldregio's die het Nederlands niet machtig waren. Wanneer we tot slot alle soorten spellingswijzen in de loop der tijd bekijken, was het altijd deze fonetische optie die beslissend was en die de spelling van onze originele naam van onze voorouders veranderde. Ook al is de voernaam van deze website Cosyns, we openen deze website voor alle namen die er van afstammen. Wij hopen dat u aan onze website veel plezier zal beleven en hopen u hier terug te zien.
Inlas : Een blazoen verzameling uit de vroege 16de eeuw. ![]() |